Kira hukuku, bir malın, özellikle taşınmazların, kiraya verilmesi ve kiralanmasıyla ilgili düzenlemeleri içeren bir hukuk dalıdır. Bu alan, kiraya veren ile kiracının hak ve yükümlülüklerini belirler, taraflar arasındaki ilişkileri düzenler ve kiralanan malın kullanım koşullarını denetler.

Kira sözleşmesi, kiracının, belirli bir süre için ve karşılık olarak kira bedeli ödeyerek malı kullanmasına olanak tanırken, kiraya verenin ise malı kiracının kullanımına sunma sorumluluğunu yükler. Kira hukuku, genellikle konut ve işyeri kiralamaları gibi taşınmaz kiralamalarıyla ilişkilidir, ancak taşınır malların kiralanması da bu alana dahildir.

Türk Borçlar Kanunu, kira sözleşmeleri ile ilgili en önemli yasal düzenlemeyi sunar. Bu kanun, kiraya verenin, malı teslim etme ve bakımı konusunda sorumluluk taşımasını, kiracının ise kiralanan malı özenle kullanmasını öngörür. Ayrıca, kira bedelinin belirlenmesi, ödeme süreleri ve kiralanan malın kullanımı gibi şartlar da sözleşme ile düzenlenir.

Kira sözleşmesinin süresi, yenilenme koşulları, kira artışları ve sözleşmenin feshi gibi durumlar da kira hukukunun kapsamına girer. Özellikle, kira bedelinin artışı konusunda kanun, belirli sınırlarla sınırlamalar getirir, böylece kiracının ekonomik olarak zor durumda kalmasının önüne geçilmesi amaçlanır.